خداى يگانه حضرت زرتشت در
اوستا موسوم است به اهورَمزْدَ؛ در خطوط ميخى پادشاهان هخامنشى اورمزداه ميباشد، امروز
در فارسى هرمَزد، هرمُزد، اورمزد و هورمزد گوئيم. ن٢ص٣٣
اهورَ در اوستا و اسورَ در
ويد برهمنان هر دو از ريشه اسو كه بمعنى مولا و سرور است ميباشد.در اوستا كلمه اهورَ
بمعنى بزرگ و سرور از براى فرشتگان آمده است.ن٢ص٣٥
مزدا در اوستا يسنا٤٠(هفت
ها)فقره اول بمعنى حافظه ميباشد در خود گاتها يسناى٤٥فقره اول مزدَ بمعنى بحافظه سپردن
و بياد داشتن است. اين كلمه در سانسكريت مذس Mēdhas كه بمعنى دانش
و هوش است ميباشد. بنابراين وقتيكه مزدا براى خدا استعمال شده از آن معنى هوشيار و
دانا و آگاه اراده كرده اند از آنچه گذشت اهورامزدا بمعنى سرور دانا ميباشد. ن٢ص٣٥و٣٦
اهورامزدا بواسطه زرتشت اسم
خداى يگانه ايرانيان گرديد بگروه پروردگاران آريائى كه هنوز در هندوستان مقام الوهيّت
آنان محفوظ است داغ باطله زده و ديو را كه بمعنى خداست، غول و گمراه كننده خواند.ن٢ص٣٥و٣٦
از آن روز به بعد در ايران
زمين خداپرست موسوم است به مزديسنا، مشرک و پيرو دين باطل ديويسنا خوانده شد. ن٢ص٣٦
يشت ها، بخش نخست - گزارش استاد پورداود
انجمن ايرانشناسى.
