۱۴۰۰ بهمن ۸, جمعه

به یاد سیدحسن تقی‌زاده

 به یاد سیدحسن تقی‌زاده رجل بزرگ سیاست، فرهنگ و ادب ایران که در ٨ بهمن‌ ۱۳۴۸ ازین جهان درگذشت. به نوشتۀ دکتر مهدی محقق، «مرحوم تقی‌زاده، آدمی را به یاد شخصیتهائی مانند خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی یا خواجه عطاملک جوینی می‌اندازد که علم و دین و سیاست را در خود یکتا ساخته بودند».


شادروان سیدحسن تقی زاده


مقالۀ آقای دکتر مهدی محقق با عنوان «آشنایی با تقی‌زاده» در مجلۀ ایران نامه، بهار و تابستان ۱۳۸۲، شماره ۸۱ و ۸۲ به چاپ رسیده است. #سیدحسن_تقی‌زاده #مهدی_محقق #ایران_نامه

این مقاله را در سایت نورمگز و از این آدرس دریافت نمایید:

http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/354162

See Also / بیشتر بخوانید

https://iranologysociety.blogspot.com/2019/01/taqizadeh.html

https://iranologysociety.blogspot.com/2017/01/taqizadeh.html


https://twitter.com/iranologyscty/status/1486999750327115784

https://twitter.com/iranologyscty/status/1487161473755398146

https://twitter.com/iranologyscty/status/1089932089569525760

https://twitter.com/iranologyscty/status/824913864290603008



۱۴۰۰ بهمن ۶, چهارشنبه

به یاد مجتبی مینوی

 به یاد مجتبی مینوی (Minovi, Mojtaba) ادیب نامدار معاصر ایران، محقق و نویسندۀ ممتاز، مصحح متون و استاد دانشگاه تهران که در ۶ بهمن ۱۳۵۵ از این جهان درگذشت. برای آگاهی از زندگی و آثار استاد به کتاب ارزندۀ «پانزده گفتار دربارۀ مجتبی مینوی» مراجعه فرمایید. #مجتبی_مینوی

شادروان استاد مجتبی مینوی

دربارۀ استاد مجتبی مینوی یادداشتها و کتابهای خوبی به چاپ رسیده است. دو کتاب از این میان معروفترند. اولی کتاب «پانزده گفتار دربارۀ مجتبی مینوی» است که به یادبود نخستین سال درگذشت او توسط انتشارات کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران در زمستان سال ۱۳۵۶ خورشیدی و به کوشش شادروان ایرج افشار به چاپ رسیده است.

پانزده گفتار دربارۀ مجتبی مینوی

فهرست کتاب از این قرار است: 

قسمت اول: سخنرانیها
محمدتقی دانش پژوه، مینوی و نسخه شناسی ۲۵-۱۹
دکتر محمد دبیرسیاقی، مینوی و لغت فارسی ۳۹-۲۷
دکتر محمدامین ریاحی، شاهنامه و مینوی ۵۳-۴۱
دکتر عباس زریاب، جامعیت و مینوی ۶۱-۵۵
دکتر سیدجعفر شهیدی، مینوی و فرهنگ اسلامی ۶۹-۶۳
دکتر احمد مهدوی دامغانی، ادبیات عرب و مینوی ۸۰-۷۱
دکتر غلامحسین یوسفی، نثر مینوی ۹۰-۸۱
احمد اقتداری، مینوی و صلح و دوستی ۱۰۹-۹۱
قسمت دوم: چند مقاله
دکتر پرویز ناتل خانلری، دوستی که از دست رفت ۱۱۹-۱۱۳
دکتر محمود صناعی، مینوی چنانکه من می شناختمش ۱۲۷-۱۲۱
دکتر ذبیح الله صفا، درگذشت استاد مجتبی مینوی ۱۳۲-۱۲۹
دکتر عباس زریاب، دربارۀ مجتبی مینوی ۱۴۰-۱۳۳
علی اکبر سعیدی سیرجانی، یادی از استاد ۱۴۹-۱۴۱
محمد روشن، در محفل استاد ۱۵۳-۱۵۱
ایرج افشار، استادی از اقلیم «نمی دانم» ۱۹۵-۱۵۵
قسمت سوم: شعرها
حبیب یغمائی، یادی منظوم از مجتبی مینوی ۲۰۵-۱۹۹
کاظم مینوی «رهرو»، در رثاء برادرم مجتبی مینوی ۲۰۶
قسمت چهارم: زندگینامه و فهرستنامه

کتاب دومی با عنوان «زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی استاد مجتبی مینوی» توسط انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ذیل مجموعه زندگینامه ها، شمارۀ ۲۲ در سال ۱۳۸۵ و در ۱۲۰ صفحه به چاپ رسیده است.

توضیح: این کتابها در برخی سایتهای کتابخانه ای و کانالهای تلگرامی به رایگان در دسترس علاقمندان قرار دارند.

See More / بیشتر بخوانید:

https://twitter.com/iranologyscty/status/1486409270014918657


۱۴۰۰ بهمن ۴, دوشنبه

روزنامۀ کاوه

  سالروز انتشار روزنامۀ (مجله) کاوه در ۲۴ ژانویۀ ۱۹۱۶ توسط #سیدحسن_تقی‌زاده گرامی باد. کاوه یکی از درخشانترین نشریات تاریخ مطبوعات ایران است و مشاهیری چون تقی‌زاده، جمالزاده، علامه قزوینی، فروغی، پورداود، کریستن‌سن، ویلهلم گایگر و ادوارد براون برای آن مقاله می‌نوشتند. #روزنامه_کاوه

شمارۀ نخست روزنامۀ کاوه چاپ برلین

دورۀ کامل #روزنامه_کاوه در دانشگاه بن برای محققان و علاقمندان تاریخ معاصر به صورت رایگان در دسترس است:

همچنین برای آگاهی بیشتر دربارۀ #روزنامه_کاوه و فهرست برخی از مقالات و نام نویسندگان آنها به مدخل KĀVA NEWSPAPER در دانشنامۀ #ایرانیکا به قلم #ایرج_افشار مراجعه فرمایید.

See More / بیشتر بخوانید:
The Encyclopædia Iranica, Iraj Afshar and EIr:

KĀVA (Kaveh, کاوه ), a Persian journal (1916-22) published in Berlin by Sayyed Ḥasan Taqizāda (q.v.), who headed a group of nationalist Persians living in Germany known as Komita-ye Melliyun-e Irāni dar Berlan (Iranian Nationalist Committee of Berlin). Kāva was printed usually in double-column format (in early years, sometimes single-column) on pages of newspaper size (35 × 27 cm), and it retained the appellation ruz-nāma (newspaper) throughout its history.  In the midst of World War I, Kāva was funded by the German government (Taqizāda, 1993, pp. 179-86; Browne, p. 483) for the purpose of voicing propaganda in support of Germany and against Russia and Great Britain, and its orientation remained essentially political during 1916-19; as Taqizāda reflected, it had been “born of the war” (issue [N.S.] 5/1, 22 January 1920, p. 1). In its post-war “New Series” (1920-21), Kāva was reshaped into a cultural/historical journal and struggled to be self-supporting...