۱۳۹۴ آبان ۹, شنبه

۱۳۹۴ آبان ۵, سه‌شنبه

پیاله سفالی تپه گیان

 

GIYAN TEPE, archaeological mound; Lorestān, western #Persia. #Prehistoric #Iranica iranicaonline.org/articles/giyan (Louvre).

پیاله سفالی هزارۀ چهارم قبل از میلاد، پیدا شده در تپه گیان، لرستان که در موزه لوور نگهداری می‌شود.


GIYAN TEPE, vase, 4th mill. BC, Louvre Museum


See Also / بیشتر بخوانید

Louvre Museum


The Encyclopædia Iranica, Ezat O. Negahban:

GIYAN TEPE (GIĀN TAPPA), or Žiān Tappa, a large archaeological mound located in Lorestān province in western Persia, about 10 km southeast of Nehāvand and southwest of Giān village in the Ḵāva valley...


https://twitter.com/iranologyscty/status/658779987336540160?s=20


۱۳۹۴ مهر ۳۰, پنجشنبه

Persepolis From the Air

 

"#Persepolis From the Air" is a film featured in the @orientalinst 's special exhibit... https://www.youtube.com/watch?v=uJf5bnHUIQw



Video © Oriental Institute of the University of Chicago.

"Persepolis From the Air" is a film featured in the Oriental Institute's special exhibit "Persepolis: Images of an Empire" (October 13, 2015–September 11, 2016). This exhibit, curated by Oriental Institute Curator Kiersten Neumann, PhD, presents large-format photographs taken during the Oriental Institute Persian Expedition of 1931–1939...


https://twitter.com/iranologyscty/status/656941125790359553?s=20


۱۳۹۴ مهر ۲۸, سه‌شنبه

یزدگرد شهریار

 

دريغ آن سر و تاج و بالا و برز دريغ آن بر و شاخ و آن دست و گرز دريغ آن سر و تخمهٔ اردشیر دريغ آن سوار جوان هژير (#فردوسى:در كشته شدن #يزدگرد)

https://twitter.com/iranologyscty/status/656426286538076160?s=20

دريغ آن جوانمرد پاكيزه خوى دريغ آن يل خوبرو مشكموى دريغ آن بر و برز آزاده سرو كه افتاده از پاى در مرز مرو (#پورداود: منظومهٔ #يزدگرد شهريار)

https://twitter.com/iranologyscty/status/656426591187136512?s=20

بمناسبت سالروز سروده شدن منظومهٔ«یزدگرد شهریار»از استاد #پورداود ۲۸مهرماه۱۳۱۲=۲۰اکتوبر۱۹۳۳ شانتی نیکتان،بنگاله،هند ویسوبهارتی،دانشکده تاگور

https://twitter.com/iranologyscty/status/656428220040900608?s=20



۱۳۹۴ مهر ۲۷, دوشنبه

DARMESTETER, JAMES

  

DARMESTETER, JAMES (b. 12 Mar 1849, d. 19 Oct 1894), the great Iranist, was the son of a Jewish bookbinder... #Iranica.

Darmesteter, James (1849-1894)

See Also / بیشتر بخوانید

The Encyclopædia Iranica, Mary Boyce and D. N. MacKenzie:

DARMESTETER, JAMES (b. Château-Salins, Alsace, 12 March 1849, d. Paris, 19 October 1894), the great Iranist, was the son of a Jewish bookbinder, who in 1852 moved to Paris to improve his children’s educational opportunities. Through the prompting of his elder brother Arsène, himself a distinguished philologist specializing in medieval French, James (who was endowed with a superb intellect in a frail body), after a brilliant school career, enrolled at the École des Hautes Études, where he studied comparative gram-mar with Michel Bréal and Sanskrit with Abel Bergaigne and made his first contribution to Iranian studies in 1874 with “Notes de philologie iranienne” (MSL 4, pp. 300-17)... more


شبی در میان و خدا مهربان، آرامگاه جیمز دارمستتر و همسرش
صفحۀ ویکیپدیای فارسی جیمز دارمستتر


۱۳۹۴ مهر ۱۸, شنبه

Mithra and Sasanian seal

 

Sasanian seal, formerly in the #Berlin State Museum, depicting #Mithra (Grenet, 2003, fig. 1). #Sasanian #Persia.

تصویر میترا بر روی یک مُهر ساسانی که در موزۀ دولتی برلین نگهداری می‌شود.

Sasanian seal, formerly in the Berlin State Museum, depicting Mithra




See Also / بیشتر بخوانید

The Encyclopædia Iranica, Franz Grenet: 
MITHRA ii. ICONOGRAPHY IN IRAN AND CENTRAL ASIA

http://www.iranicaonline.org/articles/mithra-2-iconography-in-iran-and-central-asia
 
There is no known iconography of Mithra in the Achaemenid period. On coins of the Arsacids the seated archer dressed as a Parthian horseman, which is often depicted on the reverse, has been interpreted as Mithra holding Apollo’s favorite attribute, a bow, but the figure is also taken, perhaps more plausibly, as a reminder of Arsaces I, the dynastic ancestor. more



۱۳۹۴ مهر ۱۶, پنجشنبه

جشن مهرگان

 

روز مهر و ماه مهر و جشن فرّخ مهرگان / مهر بفزا اى نگار مهر چهر مهربان (مسعود سعد).

جشن #مهرگان bit.ly/1mWprAY

MEHRAGĀN(=Mehrgān) #Iranica flip.it/KNN7p an Iranian #festival apparently dedicated to the god Miθra/Mehr..


تمبر جشن مهرگان ۱۳۴۴ خورشیدی


See Also / بیشتر بخوانید


  • The Encyclopædia Iranica, Simone Cristoforetti: 
MITHRA ii. ICONOGRAPHY IN IRAN AND CENTRAL ASIA

MEHRAGĀN (Mehrgān/Mehregān; Ar. Mehrajān; Meherangān among the Parsis), an Iranian festival apparently dedicated to the god Miθra/Mehr (see MITHRA), occurring also in onomastics and toponymy.

https://twitter.com/iranologyscty/status/651903034348433409?s=20

https://twitter.com/iranologyscty/status/651895438480506880?s=20


۱۳۹۴ مهر ۱۲, یکشنبه

شهرت مهر در ایران و ممالک مجاور / گزارش: استاد ابراهيم پورداود


آئین مهر در رُم
شهرت مهر در ایران و ممالک مجاور
يشت‌ها بخش نخست؛ گزارش: استاد ابراهيم پورداود
صفحه ۴۰۷-۴۰۸

Taq-e Bostan, Sassanid Empire of Persia
Statue of the god Mithra, Ardeshir II and Ahura Mazda

چون پادشاهان ایران توجّه مخصوصی به مهر داشتند و کلیه لشگریان فتح و پیروزی خود را از او می‌دانستند، از این رو ستایش مهر سراسر ایران زمین را فرا گرفته در همه جا از او یاری و پناه خواسته می‌شد. قلمرو نفوذ او از حدود ایران هم گذشته به تمام ممالکی که در تحت استیلای شاهنشاهان بود رسيد. در بابل كه يكى از پايتخت‌هاى ایران و اقامتگاه زمستانی پادشاهان بود، مهر با پروردگار محلی شمش Schmash بواسطه شباهتی که با او داشت، یکی تصور شده بنظر اهالی آنجا ستایش او بیگانه و غریب نیامد. چنانکه ناهید ایران با الاهه بابلی ایستار Istar  برابری نموده، پرستیده شد - آئین مهر از بابل به تمام آسیای صغیر انتشار یافت. در ممالک یونانی زبان نیز با پروردگار خورشید یونانی هلیوس Helios  خویشی بهم رسانید. مختصراً بهر جا که رفت با پروردگار محلی خورشید، ساخته، طرف توجّه و محبت همه گردید، بدون آنکه اساس آریائی آن بهم بخورد. هر یک از اقوام بیگانه رسم و عادتی از پروردگار خود به او بسته، بمذاق خویش نزدیک نمود. باین شکل وسعت خاک مهر از طرف مغرب کشیده شد به دریای سیاه و به دریای یونان اِژه Égée  و از طرف مشرق به سند، یعنی به هندوستان، به همان مملکت آریائی که در آنجا مهر از زمان بسیار قدیم پروردگار فروغ بوده ‌است. می­توان گفت که عظمت و جلال مهر در تمام این ممالک وسیع آسیائی از عهد هخامنشیان تا چندین قرن پس از میلاد مسیح برقرار بود. از فتح اسکندر ماکدونی، به درخت کهنسال آئین مهر آسیبی نرسید، چه پس از مردن اسکندر و تقسیم شدن ممالکش در میان سردارانش دوباره به شدت تمام در سراسر ممالک قلمرو مهر، مانند پارینه آئین آین فرشتۀ روشنی و پیروزی برقرار بود. از طرف مشرق سلطنتی که در باختر تشکیل یافت و بعدها به اسم سلطنت هند و اسکیت Indo-Scythic  به شمال غربی هندوستان کشیده شد، در روی سکه کانیشکا Kaniška  و هُويشكا Huviška  از پادشاهان سلسله تروشكا Turuška  از قرن اول و دوم ميلادى، شعاع و دائره نور مهر ديده می‌شود و بعلاوه بخط يونانى روى آنها مترو Mitro  (مهر) و اترو Athro  (آذر) نقش شده‌است.1

هم‌چنین از طرف مغرب پس از اسکندر در هرکجای از آسیای صغیر که سلطنت مستقلی برپا شد، کلیه شهریاران آن ممالک خود را از خاندان هخامنشیان می‌شمردند. حقیقتاً هم ایرانی نژاد بوده‌اند یا نه، ولی افتخاراتشان در این بود که منسوب به شاهنشاهان مقتدر قدیم باشند و در زنده نمودن سنّت آباء و اجداد خود اصرارى داشتند و غالباً از پدر به پسر به خود اسم متری­داتس Mithridates  يعنى مهرداد می‌دادند.

آنتيوخس Antioches  اول كه از سال ۶۹ تا ۴۴ پیش از مسیح در کوماگن  Kommagene سلطنت داشت، خود را از طرف پدر به هخامنشيان منسوب می‌دانست، امر داد كه به افتخار خداوند و فرشتگان ]و[ نياکانش معابد بزرگ برپا كنند و پيشوايان مذهبى مانند مغها لباس بپوشند. از آن جمله معبدی برای مترا ساخت. نقوشى كه از او در نمرود داغ پيدا شده، خود روبروى مهر ايستاده است.

در دوره اشكانيان باز مقام مهر محفوظ و اسم سه نفر از پادشاهان پارت، مهرداد بوده است. (مثل اشک ششم و نهم و سیزدهم)

در زمان ساسانیان در میان مردان نامدار آن زمان وزیر دانا و هوشمند یزدگرد دوم، مهر نرسی نام داشت که معروف به هزار بنده می‌باشد و خود را به اسفندیار منسوب می‌دانست. در طاق‌بستان که نزدیک کرمانشاه در شمال غربی شهر واقع است، سه مجسّمه دیده می‌شود، وسطی اردشیر دوم ساسانی است که از سال ۳۷۹ تا ۳۸۴ میلادی سلطنت کرد، در طرف دست راست او اهورامزداست و در طرف دست چپ آنکه مشعلی به دست گرفته مهر است نه زرتشت، چنانکه بعضی گمان کرده‌اند.2

 

پاورقی

1. رجوع شود به Grundriss der Iranischen Philologie. Zeweiter Abschmitt Pahlavi Literature by E. W. West S. 75

2. رجوع شود به Die Kunst des Alten Persian von Friedrich Sarre, Berlin 1922 S. 42


ويژه‌نامه مهرماه ١٣٩۴






۱۳۹۴ مهر ۱۱, شنبه

ANDREAS, FRIEDRICH CARL

 

ANDREAS, FRIEDRICH CARL, #German #Iranologist (14. April 1846-3. October 1930). #Iranica iranicaonline.org/articles/andre


See Also / بیشتر بخوانید

The Encyclopædia Iranica, W. Lentz, D. N. MacKenzie, B. Schlerath:

https://iranicaonline.org/articles/andreas-friedrich-carl

ANDREAS, FRIEDRICH CARL, German Iranologist (1846-1930).

Andreas was born in Batavia, Java, of Armenian, German, and Malayan descent. After general education in Hamburg and Geneva, he pursued Iranian and other Oriental studies at Erlangen, Göttingen, Halle, and Leipzig universities, and completed his graduate work in Copenhagen and Kiel. In 1887 he married Lou Andreas-Salomé, a well-known German writer and psychoanalyst. Between 1875 and 1881, he conducted field work in India with the Parsees and in southern Iran. His research in Europe focused on the languages and music of Ossetia and the Indo-Afghan borderlands. From 1903 to his death he was professor of western Asiatic philology at Göttingen...

https://twitter.com/iranologyscty/status/650064239374155776?s=20