مجلد حاضر با عنوان تاریخ ادبیات فارسی اساساً به ادبیات زبان هایی می پردازد که ایرانی اند ولی فارسی نیستند. با این حال، این زبان ها با ادبیات فارسی ارتباط دارند. این زبان ها یا زمینه و سابقۀ تاریخی زبان فارسی اند (ضمیمۀ اول) یا تحت تأثیر ادبیات فارسی اند (ضمیمۀ دوم).
موضوع این مجلد زبان های کردی، پشتو، بلوچی و آسی است. از آنجا که ادبیات این زبان ها، حداقل تا قرن بیستم، عمدتاً به صورت شفاهی است، این جلد ادبیات شفاهی زبان های ایرانی نامیده شده و به منظور جامع تر کردن آن، فصل هایی هم دربارۀ ادبیات شفاهی فارسی و تاجیکی به آن اضافه شده است. با توجه به اینکه سایر لهجه های رایج ایرانی از قبیل لری، گیلکی، مازندرانی، تاتی، تالشی، یغنابی و لهجه های جامعۀ زرتشیان و یهودیان ایران و خیلی از لهجه های کم اهمیت دیگر ، ادبیات شفاهی آنچنانی ندارند که قابل مقایسه با ادبیات زبان هایی باشند که در این مجلد دربارۀ آنها بحث شده، به بررسی آنها وارد نشده ایم. ادامه
منبع: میراث مکتوب
https://cfis.columbia.edu/research-projects/history-persian-literature
https://twitter.com/iranologyscty/status/636119524962529280
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر